Het volgende land: Oezbekistan!

Zaterdagavond na het passeren van de grens zijn we doorgereden naar het nabijgelegen Nukus over een goede weg (aangename verrassing)! Hier hebben we een hapje gegeten en verder was hier niets te beleven en Nukus heeft verder ook geen bezienswaardigheden. Het is echter een logische stop gezien de route en het tijdstip waarop we de grens passeerden. Lekker lokaal gegeten en bier gedronken en gekletst met de lokale, zeer vriendelijke bevolking. De mensen kijken hier allemaal naar ons alsof we een of andere bezienswaardigheid zijn en alsof ze nog nooit een toerist gezien hebben.
Gekampeerd ergens aan de rand van het stadje en de volgend ochtend (zondag) zijn we naar Muynaq gereden over wederom een goede weg. Muynaq is heel bijzonder gezien haar ligging en recente verleden (zie internet). Het lag redelijk recent nog aan het Aralmeer en was een bloeiende vissersplaats. Nu ligt de Aralzee/het Aralmeer 180 km verderop en heeft het geen enkele economische betekenis meer. Het is een spookstadje geworden, bijna iedereen is vertrokken. Het klimaat is dramatisch veranderd. Nu zijn er gemiddeld 10 zand- en stofstormen per jaar en er is nu veel zand. Het lijkt wel een woestijn. In Muynaq is een momument opgericht met informatieborden (zelfs in het Engels) en er liggen nog een tiental scheepswrakken troosteloos op de voormalige zeebodem. Indrukwekkend en interessant. De Sovjets zijn verantwoordelijk voor deze tragedie. Zij hebben de rivieren die de voeding van de Aralzee waren, verlegd. 's middags zijn we teruggereden naar Nukus waar we weer gegeten hebben en daarna zijn we alvast een stuk doorgereden tot vlak voor Xiva. Hier weer wildgekampeerd. Het was een hele onderneming om aan benzine te komen want zowat iedereen rijdt hier in Daewoo's die op gas rijden. Na lang zoeken hebben we een taxichauffeur voor ons uit laten rijden die ook geen benzinestation kon vinden. Na enkele telefoontjes met de centrale en kennissen van de taxichauffeur, bracht hij ons uiteindelijk naar een woonhuis waar een vrouwtje van rond de 50 een complete benzinehandel vanuit de keuken van haar huis runde. Na enig onderhandelen over de prijs namen we gretig 30 liter benzine (91) af. Normaal rijden we 95 maar die bestaat hier niet en we waren al lang blij met de 91 want bij de paar tankstations die er zijn in deze regio, is bijna alleen 80 verkrijgbaar. Hetgeen onze Audi niet echt kan waarderen natuurlijk... Onze 'PowerBooster' van Heuts in Maastricht kwam nu goed van pas! Dit verslag typen we vanuit de adembenemend mooie stad Xiva die een groot openluchtmuseum is. Ook zijn we hier sinds lange tijd weer toeristen tegengekomen: heel veel Fransen, maar ook Duitsers, Italianen, Japanners, Israeli's & Amerikanen. Tot nu toe hebben we elke dag schitterend zonnig warm weer gehad en dadelijk rijden we door naar het volgende openluchtmuseum, het 450 km verderop gelegen Bukhara. Tot snel!